• Dla uczniów

        •  

          Znalezione obrazy dla zapytania dzieci zabawa

          Spis treści:

          1. Duże sprawy w małych głowach -------> https://www.youtube.com/watch?v=N1sTKBOs78A&feature=youtu.be
          2. Kto to jest nauczyciel?Dzieci wiedzą lepiej  :) https://www.youtube.com/watch?v=bPUryeABKMo
          3. Przepisy prawne dotyczace nieletnich
          4. Cyberprzemoc.
          5. Bajka „O dzięciołku Kornelku, który nigdy nie nauczył się latać”

           

           

           

          3. PRZEPISY PRAWNE DOTYCZĄCE NIELETNICH

          USTAWA z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty

           

          Art. 15. 1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia.

          Art. 16. 1. Na wniosek rodzicównaukę w szkole podstawowej może także rozpocząć dziecko, które przed dniem 1 września kończy 6 lat, jeżeli wykazuje psychofizyczną dojrzałość do podjęcia nauki szkolnej.

          2. Decyzję o wcześniejszym przyjęciu dziecka do szkoły podstawowej podejmuje dyrektor szkoły po zasięgnięciu opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dziecko, które zostało wcześniej przyjęte do szkoły podstawowej, jest zwolnione z obowiązku, o którym mowa w art. 14 ust. 3. 

          3. W przypadkach uzasadnionych ważnymi przyczynami rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego może być odroczone, nie dłużej jednak niż o jeden rok.

          Art. 18. 1. Rodzice dziecka podlegającego obowiązkowi szkolnemu są obowiązani do:

          1) dopełnienia czynności związanych ze zgłoszeniem dziecka do szkoły;

          2) zapewnienia regularnego uczęszczania dziecka na zajęcia szkolne;

          3) zapewnienia dziecku warunków umożliwiających przygotowywanie się do zajęć;

          4) informowania, w terminie do dnia 30 września każdego roku, dyrektora szkoły podstawowej lub gimnazjum, w obwodzie których dziecko mieszka, o realizacji obowiązku szkolnego spełnianego w sposób określony w art. 16ust. 5b.

           

          USTAWA z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich

          DZIAŁ II

           Środki zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich

           Art. 6. Wobec nieletnich sąd rodzinny może:

            1)   udzielić upomnienia,

            2)   zobowiązać do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, do przeproszenia pokrzywdzonego, do podjęcia nauki lub pracy, do uczestniczenia w odpowiednich zajęciach o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, do powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach albo do zaniechania używania alkoholu lub innego środka w celu wprowadzania się w stan odurzenia,

            3)   ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna,

            4)   ustanowić nadzór organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania - udzielających poręczenia za nieletniego,

            5)   zastosować nadzór kuratora,

            6)   skierować do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją,

            7)   orzec zakaz prowadzenia pojazdów,

            8)   orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego,

            9) orzec umieszczenie w rodzinie zastępczej, w odpowiedniej placówce opiekuńczo-wychowawczej albo ośrodku szkolno-wychowawczym,

            10)   orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym,

            11)   zastosować inne środki zastrzeżone w niniejszej ustawie do właściwości sądu rodzinnego, jak również zastosować środki przewidziane w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.

           Art. 7. § 1. Sąd rodzinny może:

            1)   zobowiązać rodziców lub opiekuna do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, do której nieletni uczęszcza, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną, zakładem pracy, w którym jest zatrudniony, oraz lekarzem lub zakładem leczniczym,

            2) zobowiązać rodziców lub opiekuna do naprawienia w całości lub w części szkody wyrządzonej przez nieletniego.

            3)   (skreślony).

          § 2. Sąd może zwrócić się do właściwych instytucji państwowych lub społecznych oraz jednostek samorządowych o udzielenie niezbędnej pomocy w poprawie warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego.

           Art. 8. § 1. W wypadku gdy rodzice lub opiekun nieletniego uchylają się od wykonania obowiązków nałożonych na nich przez sąd rodzinny, sąd ten może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1.500 złotych.

          § 2. Sąd uchyla karę pieniężną w całości lub w części, jeżeli osoba ukarana w ciągu 14 dni usprawiedliwi swoje zachowanie lub przystąpi do wykonywania nałożonych obowiązków.

           USTAWA  z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485)

          Rozdział 7. Przepisy karne

           Art. 53. [Nielegalne wytwarzanie, przetwarzanie albo przerób]

          1. Kto, wbrew przepisom ustawy, wytwarza, przetwarza albo przerabia środki odurzające lub substancje psychotropowe albo przetwarza słomę makowa, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

          2. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych albo słomy makowej lub czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca

          podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

          Art. 54. [Przyrządy, naczynia; karalne przygotowania]

          1. Kto wyrabia, posiada, przechowuje, zbywa lub nabywa przyrządy, jeżeli z okoliczności wynika, że służą one lub są przeznaczone do niedozwolonego

          wytwarzania, przetwarzania lub przerobu środków odurzających lub substancji psychotropowych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

          2. Tej samej karze podlega, kto:

          1) przystosowuje do niedozwolonego wytwarzania, przetwarzania, przerobu lub konsumpcji

          środków odurzających lub substancji psychotropowych naczynia i przyrządy, choćby były wytworzone w innym celu, albo

          2) wchodzi w porozumienie z inna osoba w celu popełnienia przestępstwa określonego w art. 53 ust. 2.

          Art. 55. [Nielegalny obrót międzynarodowy i wewnatrzwspólnotowy]

          1. Kto, wbrew przepisom ustawy, dokonuje przywozu, wywozu, wewnatrzwspólnotowego nabycia, wewnatrzwspólnotowej dostawy lub przewozi przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium innego państwa środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makowa, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 5.

          2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

          3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej albo czyn ten został popełniony w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, sprawca podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

          Art. 56. [Wprowadzenie do obrotu i uczestniczenie w obrocie]

          1. Kto, wbrew przepisom art. 33-35 i 37, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie, podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

          2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

          3. Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, sprawca

          podlega grzywnie i karze pozbawienia wolności do lat 10.

          Art. 57. [Karalne przygotowanie]

           1. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 55

          ust. 1 lub art. 56 ust. 1, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

          2. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w art. 55 ust. 3 lub art. 56 ust. 3,

          podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

          Art. 58. [Udzielanie oraz ułatwianie, umożliwianie albo nakłanianie do użycia]

           1. Kto, wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia albo umożliwia ich użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

          2.Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji

          psychotropowej małoletniemu lub nakłania go do użycia takiego środka lub substancji albo udziela ich w znacznych ilościach innej osobie, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

          Art. 59. [Udzielanie oraz ułatwianie albo nakłanianie do użycia w celu osiągnięcia korzyści]

          1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej, ułatwia użycie albo nakłania do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

          2. Jeżeli sprawca czynu, o którym mowa w ust. 1, udziela środka odurzającego lub substancji

          psychotropowej małoletniemu, ułatwia użycie albo nakłania go do użycia takiego środka lub substancji, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

          3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca

          podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

          Art. 62. [Nielegalne posiadanie]

          1. Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe,

          podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

          2.14 Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca

          podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

          3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

          Art. 63. [Nielegalna uprawa i zbiór]

          1.15 Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak, z wyjątkiem maku niskomorfinowego, konopie, z wyjątkiem konopi włóknistych, lub krzew koki, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3

          2.16 Tej samej karze podlega, kto, wbrew przepisom ustawy, zbiera mleczko makowe, opium, słomę  makowa, liście koki, żywice lub ziele konopi innych .

          3.17 Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest uprawa mogąca dostarczyć znacznej ilości słomy makowej, liści koki, żywicy lub ziela konopi innych niż włókniste, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

          Art. 64. [Kradzież_]

          Kto zabiera, w celu przywłaszczenia, środki odurzające, substancje psychotropowe, mleczko makowe lub słomę makowa, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

          Art. 65. [Nielegalna uprawa maku niskomorfinowego lub konopi włóknistych]

          Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak niskomorfinowy lub konopie włókniste,

          podlega karze grzywny.

          Art. 68. [Nielegalna reklama lub promocja]

          Kto, wbrew przepisom art. 20 ust. 1, prowadzi reklamę lub

          promuje substancje psychotropowa lub środek odurzający, w celach innych niż medyczne,

          podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

           

          USTAWA z dnia  26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

           Art. 14. 1. Zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych:
          1) na terenie szkół oraz innych zakładów i placówek oświatowo-wychowawczych, opiekuńczych i domów studenckich,
          2) na terenie zakładów pracy oraz miejsc zbiorowego żywienia pracowników,
          3) w miejscach i w czasie masowych zgromadzeń,
          4) w środkach i obiektach komunikacji publicznej,
          5) skreślony,
          6) w obiektach zajmowanych przez organy wojskowe i spraw wewnętrznych, jak również w rejonie obiektów koszarowych i zakwaterowania przejściowego jednostek wojskowych.
          2a. Zabrania się spożywania napojów alkoholowych na ulicach, placach i w parkach, z wyjątkiem miejsc przeznaczonych do ich spożycia na miejscu, w punktach sprzedaży tych napojów.
          1a. skreślony,
          2. skreślony.
          3. Zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów zawierających więcej niż 18% alkoholu w ośrodkach szkoleniowych.
          4. Zabrania się sprzedaży, podawania i spożywania napojów zawierających więcej niż 18% alkoholu w domach wypoczynkowych.
          5. Sprzedaż, podawanie i spożywanie napojów zawierających więcej niż 4,5% alkoholu może się odbywać na imprezach na otwartym powietrzu tylko za zezwoleniem i tylko w miejscach do tego wyznaczonych.
          6. W innych nie wymienionych miejscach, obiektach lub na określonych obszarach gminy, ze względu na ich charakter, rada gminy może wprowadzić czasowy lub stały zakaz sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych.
          7. Minister właściwy do spraw transportu oraz minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, w drodze rozporządzenia, określą zasady i warunki sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych na morskich statkach handlowych w żegludze międzynarodowej, w pociągach i samolotach komunikacji międzynarodowej oraz w międzynarodowych portach morskich i lotniczych.
          8. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia, wypadki i okoliczności, w których, uwzględniając zwyczaje międzynarodowe, dopuszczalne jest podawanie i spożywanie nieznacznej ilości napojów alkoholowych.

          Art. 15. 1. Zabrania się sprzedaży i podawania napojów alkoholowych:
          1) osobom, których zachowanie wskazuje, że znajdują się w stanie nietrzeźwości,
          2) osobom do lat 18,
          3) na kredyt lub pod zastaw.
          2. W przypadku wątpliwości co do pełnoletniości nabywcy sprzedający lub podający napoje alkoholowe uprawniony jest do żądania okazania dokumentu stwierdzającego wiek nabywcy.

           

          4. Cyberprzemoc

          Cyberprzemoc to takie zachowanie, które krzywdzi emocjonalnie drugiego człowieka. Osoby, które stosują cyberprzemoc używają do tego celu Internetu albo telefonów komórkowych. W przeciwieństwie do przemocy fizycznej, cyberprzemoc nie zostawia śladów na ciele i nie widać jej gołym okiem. Osoby, które doświadczyły cyberprzemocy czują się zranione i bardzo przeżywają to, co je spotkało. Pojawiają się u nich nieprzyjemne myśli i uczucia takie jak bezradność, wstyd, upokorzenie, strach a czasem również złość.

          Cyberprzemoc to takie zachowania jak:

          - ośmieszanie, obrażanie, straszenie, nękanie czy też poniżanie kogoś za pomocą Internetu, albo telefonu komórkowego

          - podszywanie się pod kogoś w portalach społecznościowych, na blogach, wiadomościach e-mail lub komunikatorach

          - włamanie się na czyjeś konto (np. pocztowe, w portalu społecznościowym, konto komunikatora)

          - publikowanie oraz rozsyłanie filmów, zdjęć, albo informacji, które kogoś ośmieszają

          - tworzenie obrażających kogoś stron internetowych lub blogów

          - pisanie obraźliwych komentarzy na forach, blogach, portalach społecznościowych.

          Jeśli doświadczasz cyberprzemocy:

          *powiedz o tym zaufanej osobie dorosłej - z jej pomocą będzie Ci łatwiej poradzić sobie z tą sytuacją.

          *postaraj się nie kontaktować ze sprawcą cyberprzemocy i nie odpowiadać na jego zaczepki. Dzięki temu unikniesz prowokowania go do dalszych działań.

          *zachowaj wszystkie dowody cyberprzemocy - nie kasuj smsów, e-maili, rozmów na czatach lub komunikatorach.

          * jeśli ktoś dokucza Ci na jakiejś stronie WWW, zrób jej screen - aby zachować to, co widzisz na ekranie wciśnij klawisz "Print Screen" (Prt Sc), a następnie otwórz program tekstowy (np. Word) lub graficzny (np. Paint) i wklej tam screen naciskając jednocześnie klawisze "Ctrl" i "V". Pamiętaj, aby zapisać plik!

          *skontaktuj się pod bezpłatnym numerem  800 100 100, wyślij wiadomość e-mail na adres helpline@helpline.org.pl lub porozmawiaj na czacie z poziomu naszej strony.

          Jeśli jesteś świadkiem cyberprzemocy:

          *nie przesyłaj dalej ośmieszających wiadomości

          *pomóż pokrzywdzonej osobie poprzez poinformowanie kogoś dorosłego o jej sytuacji

          *zaproponuj pokrzywdzonej osobie kontakt z Helpline.org.pl (lub skontaktuj się z nami osobiście, aby dowiedzieć się, co można zrobić)

          Materiały pochodzą ze strony : www.helpline.org.pl

          5. Bajka „O dzięciołku Kornelku, który nigdy nie nauczył się latać” 

           

           

          Całkiem niedaleko stąd, w samym środku lasu, w dziupli zbudowanej na starym dębie Państwo Dzięciołowie czekali na wyklucie się z jaj swoich pociech. Był już maj, słonko przyświecało gorącymi promykami; drobny wietrzyk smagał delikatnie listki dębu, a z dziupli Państwa Dzięciołów rozpościerał się wspaniały widok na płynącą nieopodal rzeczkę.

          – To już teraz – zaświergotała radośnie Pani Dzięciołowa. Nasze maleństwa wykluwają się z jaj!

          Chwilę po tym skorupki jaj zaczęły pękać, oczom dumnych rodziców ukazały się trzy, prawie nieopierzone, łebki ich maleństw. Szeroko otwarte żółte dzióbki młodych dzięciołków prawie od razu domagały się jedzenia.

          Czas szybko płynął; szczęśliwi rodzice ledwie nadążali szukać pożywienia by zaspokajać głód swoich dzieci. Dorastające ciało młodych dzięciołków obrosło w pięknie ubarwione czarno-białe pióra; dwie samiczki z białym czołem i czarną czapeczką oraz jeden samczyk, którego od sióstr różniła czerwona czapeczka i czerwony nalot na białym czole.

          Dzięciołki robiły się coraz większe, szeroko rozpościerały skrzydełka, by ćwiczyć przed pierwszym lotem. Tylko Kornelek – młody samczyk nie dawał rady szeroko rozpościerać skrzydełek – jedno skrzydełko było jakby inne, nie do końca wykształcone.

          – Taki się urodziłeś – mówiła mama. Cały czas wierzyłam, że skrzydło urośnie, ale tak się nie stało.

          – Będziesz musiał nauczyć się żyć z ograniczeniami, bo nigdy nie będziesz latał jak inne ptaki – powiedział tata. Kochamy cię takim, jaki jesteś, synku. Wspólnie poradzimy sobie z trudnościami.

          Gdy jego siostry wesoło sfruwały z gałęzi. przeskakując sprawnie z drzewa na drzewo, młody Kornelek spacerował smutno po gałęzi rodzimego dębu i obserwował świat. Zazdrościł siostrom, że nie może tak jak one wznieść się nad konary drzew i podziwiać las z nieba. W głowie miotały mu się myśli, że jest gorszy od innych dzięciołów, że nigdy rodzice nie będą z niego dumni.

          Siostry popisywały się przed bratem, robiąc piruety w powietrzu krzyczały: „Kornelku, dołącz do nas!” .

          – Kochamy cię bardzo, Kornelku – pocieszała mama, jednocześnie ganiąc siostry. Zawsze możesz na nas liczyć,  jesteśmy w pobliżu, dopilnujemy, by nie stało ci się nic złego.

          Kornelek dorastał, czując troskę i wsparcie rodziców. Ale marzył o jednym – by mieć przyjaciół i być potrzebnym innym. Z czasem nauczył się jak inne dzięcioły szukać larw korników pod korami drzew. Z pomocą któregoś z rodziców przeskakiwał na sąsiednie drzewa i stukając głośno w kory drzew wyciągał lepkim języczkiem spod nich szkodliwe owady. Wydobywanie larw korników tak mu się spodobało, że była to jedna z jego ulubionych czynności i przy tym bardzo pożyteczna. Bo tak znakomitych lekarzy drzew jak dzięcioły, nie ma wśród innych ptaków. Wyciągając owady z drzew chronił drzewa przed zniszczeniem, a jednocześnie robił zapasy pożywienia dla całej rodziny. Kornelek miał znakomity widok z drzewa na to, co dzieje się na ziemi. Trudniej było mu zauważyć to co nad nim, bowiem rozpostarte gałęzie dębu zasłaniały mu widnokrąg. Niejednokrotnie nieumiejętność lotu okazała się dla niego bardzo niebezpieczna. Tak było, gdy pomiędzy gałęzie drzewa wbił się szukający pożywienia drapieżny jastrząb. Tylko refleks taty uchronił go przed zagładą – szybko uprzedził Kornelka o szybującym w przestworzach ptaku. dzięki czemu ten na chwilę przed atakiem zbira zdążył ukryć się w dziupli.

          Kornelek miał dużo czasu na obserwację tego, co dzieje się pod nim. A że miał bardzo dobre serce, potrafił wyobrazić sobie, co mogą czuć inne zwierzęta. Pewnego jesiennego dnia widząc głodne młode dziki z mamą lochą przeszukujące  ryjkami  ściółkę w poszukiwaniu pożywienia, bez namysłu zaczął mocno stukać w gałęzie dębu i strącać na ziemię orzechy dębu czyli żołędzie. Wszystko to nie po to, by odstraszyć groźne dziki, lecz po to, by je nakarmić. Ze swojego gniazda niejednokrotnie podglądał także kunę leśną, która powiła potomstwo na sąsiednim drzewie w starej dziupli po wiewiórce. Mimo że rodzice ostrzegali go przed zagrożeniem ze strony tego drapieżnika, Kornelek radził sobie jak umiał najlepiej – straszył drapieżcę głośno bębniąc w drzewo, nie pozwalał mu się zbliżyć do gniazda. Którejś nocy, gdy kuna wyszła, by znaleźć pokarm dla swoich młodych, zauważył lisa zbliżającego się do jej dziupli. Kornelek szybko wyczuł zagrożenie dla młodych kun i długo nie myśląc zaczął rzucać w stronę lisa żołędziami a narobił przy tym tyle hałasu, że matka młodych błyskawicznie przybiegła na ratunek swoich pociech.

          Opowieść o bohaterskim Kornelku szybko obiegła cały las. Zwierzęta nawzajem przekazywały sobie informacje o odważnych i pełnych empatii czynach niepełnosprawnego dzięciołka z czerwoną czapeczką. Coraz częściej odwiedzały go inne zwierzęta, szukając sposobności do wspólnej zabawy. Wiewiórki, zajączki, jeżyki, a nawet kuny i dziki prześcigały się w kolejce o uwagę i radosną zabawę z Kornelkiem. Odtąd otoczony przyjaciółmi dzięciołek z niesprawnym skrzydełkiem pędził swój żywot w lesie na dębie w otoczeniu oddanych przyjaciół, czując, że jest potrzebny i bezpieczny.  Zrozumiał, że „inny” nie oznacza gorszy, mniej wartościowy. „Ktoś inny” to ktoś wyjątkowy,  jedyny w swoim rodzaju, podobnie jak sprawne zwierzęta mający marzenia i prawa do zabawy, odpoczynku, bezpieczeństwa, miłości czy uznania.

           

          Autor: Lidia Grobelna